### ଭ୍ରମଣ କାହାଣୀ-ଉତ୍ତରାଖଣ୍ଡ- Do Dham- Day 1- Haridwar Sightseeing ###

ସବୁ ଜିନିଷ ପତ୍ର ପ୍ୟାକ୍ ସରିଥିଲେ ବି ଅଫିସ୍ କାମ ସାରି ରାତି ଏଗାରଟାରେ Secunderabad ରୁ ଛାଡ଼ିବାକୁ ଥିବା ଦକ୍ଷୀଣ ଏକ୍ସପ୍ରେସ ଧରିବା ଆମ ପାଇଁ ଟିକେ କଷ୍ଟକର ଥିଲା। ଶୁକ୍ରବାର ରେ ଏମିତିରେ ଟିକେ ବେଶୀ କାମ। କିନ୍ତୁ ଇଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୟାରୁ ଠିକ୍ ଟାଇମ୍ ରେ ପହଞ୍ଚି ଯାଇ ଟ୍ରେନ ଧରିଲୁ।

ଟ୍ରେନ ଅବଶ୍ଯ 40 min late ରେ ଛାଡ଼ିଲା । ତେବେ ଏଇ route ଆମ ପାଇଁ ନୂଆ ଥିଲା। ଟ୍ରେନ ଟି Telangana, Maharashtra, Madhya Pradesh, Uttar Pradesh, Haryana ହେଇ ଦିଲ୍ଲୀ ପହଞ୍ଚିବାର ଥିଲା ରବିବାର ପାହାନ୍ତାରେ। ନୂଆ ରାସ୍ତା ଦେଇ ଯିବା ମୋ ପାଇଁ ସବୁବେଳେ ଆନନ୍ଦଦାୟକ। ତା ଛଡ଼ା ଏଇ route ରେ ଥିବା ଅସଂଖ୍ୟ tunnels, ଖାସ୍ କରି MP strech ରେ, ବେଶୀ ଭଲ ଲାଗିଲା । Chambal ଉପତ୍ୟକା ଦେଇ ଟ୍ରେନ ଯିବାବେଳେ ବି ଖୁବ୍ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା ସେ landscape.

Train ଘଣ୍ଟାଏ late ରେ ଦିଲ୍ଲୀରେ ପହଞ୍ଚିଲା। Nizamuddin station ରେ ହିଁ ନିତ୍ୟକର୍ମ ସାରି ଦେଇ kashmere gate ଯାଏଁ ଗଲୁ, ସେଇଠୁ inter state bus stand ରୁ Haridwar କୁ bus ଧରିବୁ ବୋଲି।
Up state transport ର bus ଲାଗିଲା ତ ସେଥିରେ seat reserve କରି ଦେଇ bus station ରେ ଥିବା ଛୋଟ food stall ମାନଙ୍କରୁ ଗୋଟିଏ ରେ ଜଳଖିଆ ଖାଇ ଦେଲୁ। 60/- ରେ ଆଳୁ ପରଟା ତଥା chhole, bhature ମିଳୁଥିଲା ସେଠି। ଚା ନା ରେ କ୍ଷୀର ଧୂଆ ପାଣି କପେ ମିଳିଲା 

Bus 7 ଟା ରେ ଛାଡ଼ିଲା। Haridwar ପାଇଁ fare 388/- ଥିଲା । ଦିନ ବଢ଼ିବା ସହିତ ଗରମ୍ ବଢ଼ି ବଢ଼ି ଚାଲିଥିଲା। ହରିଦ୍ଵାରରେ 12 ଟା ବେଳକୁ ପହଞ୍ଚିଲା ବେଳକୁ ମୁଣ୍ଡ ଫଟା ଖରା। ରାସ୍ତାରେ ଅବଶ୍ଯ ଗୋଟେ ଜାଗାରେ କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ଅଟକି ଥିଲା ବସ୍। ତେବେ “ଦେବଭୂମି ଉତ୍ତରାଖଣ୍ଡକୁ ସ୍ଵାଗତ” ବୋର୍ଡ଼ ଟା ଆଖିରେ ପଡ଼ିବା କ୍ଷଣି ମନ ଖୁସିରେ ଝୁମି ଉଠିଲା।

Bus stand ରେ ଓହ୍ଲାଇ ଦେଖିଲୁ ପ୍ରବଳ ଭିଡ଼। ଉତ୍ତରାଖଣ୍ଡର Char Dham Yatra ଆରମ୍ଭ ହେଇ ସାରିଥିଲା। ତେଣୁ ଭିଡ଼ ସ୍ୱାଭାବିକ। ତେବେ ଗଛ ମୂଳ ମାନଙ୍କରେ କି ପଡ଼ିଆରେ ଦଳ ଦଳ ହେଇ ବସିଥିବା ତୀର୍ଥଯାତ୍ରୀ ମାନଙ୍କୁ ଦେଖି ମୁଁ ଭାବୁଥିଲି, ମୋ ଅଜା ଆଈ ଯେତେବେଳେ ତୀର୍ଥ ଯାତ୍ରାରେ ଏଠିକି ଆସିଥିବେ ପ୍ରାୟ ତିରିଶ ବର୍ଷ ତଳେ, ଏମିତି ତାଙ୍କ ଗ୍ରୁପ୍ ସହ ଏଇ ଜାଗା ମାନଙ୍କରେ କୋଉଠି ବସିଥିବେ ସେତେବେଳେ!

ବସ୍ ଷ୍ଟାଣ୍ଡ୍ ଠୁ Har Ki Pauri ଯିବାକୁ ରିକ୍ସା ଡାକିଲୁ ତ ସେ ଚୋର ଆମ luggage ଦେଖି, ଆମକୁ ସିଧା ନେଇ ତା ଚିହ୍ନା hotel ରେ ଢୁକେଇଲା। ଆଗେ ତ ଆମକୁ ସେ hotel ବାଲା 2000/- ବାଲା room ଦେଖେଇଲା ।  ଆମର କମ୍ range ର hotel ଦରକାର କହିଲାରୁ ରିକ୍ସାବାଲା ଠୁ ଆରମ୍ଭ କରି ସେ hotel staff ଆମକୁ ଗାଲୁ ମାରିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ ଏଇଟା peak season କହି । ଏବେ ୟା ଠୁ କମ୍ ରେଟ୍ ରେ ଆଉ ରୁମ୍ city ର କୋଉଠି ମିଳିବନି ବୋଲି ପବନ କଲେ।
କିନ୍ତୁ ମୁଁ ମୋ research paper ଖଣ୍ଡକ purse ରୁ କାଢ଼ିଲି, ଯୋଉଥିରେ hotel ନା ସହ tariff ସବୁ ଲେଖିଥିଲି । ମୋ list ଦେଖି ରିକ୍ସାବାଲା ବୁଝିଗଲା ଆମକୁ ଠକିବା ସହଜ ନୁହେଁ। ଆଉ ଗୋଟେ hotel କୁ ନେଇଗଲା, ଯୋଉଠି 1200/- ଥିଲା tariff. କିନ୍ତୁ ଆମେ 3 ଦିନ ପାଇଁ ରହିବୁ ବୋଲି ଟିକେ bargain କଲୁ ତ 1000/- ରେ ରାଜି ହେଇଗଲା।
ରିକ୍ସାବାଲା 20/- per head ନେଲା bus stand ରୁ hotel ଯାଏଁ । ସେତିକି ନିଅନ୍ତି Har Ki Pauri ଯାଏଁ ବୋଲି ମୁଁ ଜାଣିଥିଲି।

Haridwar ରେ ଧର୍ମଶାଳା ମାନଙ୍କରେ 500/600 ରେ ରୁମ୍ ମିଳିଯାଏ। କିନ୍ତୁ ସେଠି common latrine, bathroom ଥାଏ ପ୍ରାୟତଃ । ପୁଣି ସେସବୁ ଟିକେ ପୁରୁଣା construction ଥିବ ଭାବି ଆମେ private hotel ରେ ରହିବାକୁ prefer କଲୁ । ତା ଛଡ଼ା ଆମ hotel ଟି railway station, bus stand ଠୁ ଖୁବ୍ ପାଖରେ ଥିଲା ବୋଲି ଆମେ ଟିକେ ଆଶ୍ୱସ୍ତ ଥିଲୁ ମଧ୍ଯ।

ସେଇ hotel ରେ ହିଁ ପଚାରି ବୁଝିଲୁ ତାଙ୍କର daily bus service ସହ contact ଅଛି Dehradun, Massouri trip ପାଇଁ । ତେଣୁ ପରଦିନ ସେ trip କରିବୁ ଭାବି ଆଜି day 1 ରେ Haridwar ର local tour କରିବାକୁ ଭାବିଲୁ।

Room ରେ fresh ହେଇ room service ରେ  Alu paratha, ରୁଟି, chole ମଗେଇ ଖାଇ ଦେଲୁ । 80/- ଥିଲା ସେସବୁର rate. ରୁଟି piece 10/- ଥିଲା ।

Lunch ଖାଇ ଦେଇ ମନସା ଦେବୀ ମନ୍ଦିରକୁ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲୁ। Hotel ଠୁ 1 km ହେଲେ ବି ସେ ଧୁମ୍ ଖରାରେ ଚାଲି ଚାଲି ଯିବାକୁ ସାହସ ହେଲାନି। ଜଣ ପିଛା 20/- ଦେଇ ରିକ୍ସା ରେ ଚାଲିଲୁ। ରିକ୍ସା ଯୋଉଠି ଛାଡ଼ିଲା, ସେଇଠୁ ତଳକୁ ଓହ୍ଲାଇ ପ୍ରାୟ 500 ମିଟର ଯିବାପରେ ଟିକେଟ୍ କାଉଣ୍ଟର ଆସିଲା।
ପ୍ରବଳ ଭିଡ଼ ଥାଏ। ସେଥିରେ waiting time 2 hrs ବୋଲି ବୋର୍ଡ ଗୋଟେ ଝୁଲା ଯାଇଥିଲା ଆଗରେ। 2 hrs waiting ମାନେ ବହୁତ୍ late ହେଇଯିବ ଭାବିଲା ବେଳକୁ, ସେଠି ଠିଆ ହେଇଥିବା security ବତେଇଲା vip ticket କରିଦେଲେ ଆଉ waiting time ଏତେ ରହିବନି । ଆମର Mansa Devi + Chandi Devi combined ticket କରିବାର ଥିଲା । 419/- including transportation ପଡ଼ିଥାନ୍ତା। କିନ୍ତୁ VIP ticket କଲେ 670/- ଥିଲା।
ସେପଟେ local ଲୋକ କିଛି ଆସି ଜଣ ପିଛା 1400/- ଦେଲେ no waiting time ବୋଲି କହି black ରେ ticket କରିବାକୁ କହୁଥାନ୍ତି ଆମକୁ ।

ଆମେ କିନ୍ତୁ କାଉଣ୍ଟରରୁ 670 ଦେଇ ଟିକେଟ୍ କଲୁ। ଗୋଟେ ଅଲଗା ଧାଡ଼ିରେ ଯାଇ ropeway ରେ ଚଢିବାକୁ ଗଲା ବେଳକୁ 419 ବାଲା ticket ଧାଡ଼ିରେ ଥିବା ଲୋକ ଜଣକୁ ପଚାରିଲୁ କେତେ ସମୟ ହେଲା ଧାଡ଼ିରେ ରହିଛନ୍ତି ସେମାନେ । ତା ଠୁ 2 ଘଣ୍ଟା ବୋଲି ଶୁଣି ଲାଗିଲା vip ticket କରି ଆସିଗଲୁ ଭଲ ହେଲା। କାରଣ ଆମ ପାଖରେ ବେଶୀ ସମୟ ନଥିଲା। ମନସା ଦେବୀ, ଚଣ୍ଡି ଦେବୀଙ୍କ ଦର୍ଶନ ସାରି ଆମକୁ ସନ୍ଧ୍ୟା ପୂର୍ବରୁ Har Ki Pauri ରେ ପହଞ୍ଚିବାର ଥିଲା ଗଙ୍ଗା ଆରତୀ ଦେଖିବାକୁ।

Ropeway ବା Udan Khatola ରେ 4 ଜଣ ବସିବାକୁ ସୁବିଧା ଥିଲା। ଆମେ ତିନିଜଣ ଗୋଟେ ପରିବାରରୁ ଥିବାରୁ, ଆଉ ଆମ ପଛରେ family ମାନ ସବୁ ଥିବାରୁ, ଗୋଟେ ropeway ରେ କେବଳ ଆମକୁ ଯିବାକୁ ସୁଯୋଗ ମିଳିଗଲା। ଉପରକୁ ଉଠିଲା ବେଳକୁ ପୁରା ହରିଦ୍ଵାରର view ସାଙ୍ଗକୁ ମା ଗଙ୍ଗାଙ୍କ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଦର୍ଶନ ମିଳିଲା। କିଛି ଲୋକ ପାହାଡ଼ି ରାସ୍ତାରେ trek କରି ଆସୁ ଥିବାର ଦେଖିଲୁ। ଏତେ ଖରାରେ ବି ଲୋକ ଚାଲି ଚାଲି ଆସୁଥିଲେ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଲାଗିଲା!
ପ୍ରାୟ 10 min ରେ ପହଞ୍ଚି ଗଲୁ ଉପରେ।

ଉପରେ ମଧ୍ଯ ପ୍ରବଳ ଭିଡ଼ ଥିଲା। ମା ମନସା ଦେବୀଙ୍କ ପାଖରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ ମନସା ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୁଏ ବୋଲି ବିଶ୍ଵାସ ରହିଛି। ତେଣୁ ଧାଡ଼ିରେ ଠିଆ ହେଇଥିବା ଲୋକେ ମା ଙ୍କ ଜୟକାର ଦେଇ ଦେଇ ଧୀରେ ଧୀରେ ଆଗକୁ ବଢ଼ୁ ଥାନ୍ତି। ପ୍ରାୟ ଅଧା ଘଣ୍ଟା ପରେ ମା ଙ୍କ ଦର୍ଶନ ମିଳିଲା। ଦେବୀ ମନ୍ଦିର ସବୁ ପରି କେବଳ ମା ଙ୍କ ସିନ୍ଦୂର ବୋଳା ମୁହଁଟି ପୂଜା ପାଉଛନ୍ତି ସେଠି । ମୁଣ୍ଡିଆ ମାରି ମା ଙ୍କ ମନ୍ଦିର ବେଢ଼ାରେ ଥିବା ଅନ୍ୟ ସବୁ ପାର୍ଶ୍ଵ ଦେବୀ ଦେବତାଙ୍କ ମନ୍ଦିର ବୁଲି ଦେଖିଲୁ। ତା ପରେ ସେଇଠୁ ପୁଣି ଥରେ rope way ରେ ତଳକୁ ଆସିବାକୁ ଧାଡ଼ିରେ ଲାଗିଲୁ।
ତା ବ୍ୟବସ୍ଥା ଥିଲା ଅଲଗା ପ୍ରକାରର। ଲୋକଟିଏ ଗୋଟେ ଚିଟ୍ ରେ ଆମକୁ ଗୋଟେ ନମ୍ବର ଲେଖି ଦଉଥିଲା। Same number ଗୋଟେ batch ର ଲୋକଙ୍କୁ ଦିଆ ଯାଉଥିଲା। ସେଇ number ଡକା ହେଲାଯାଏଁ ଆମକୁ waiting ଜାଗାରେ ଥିବା chair ରେ ବସି ଅପେକ୍ଷା କରିବାକୁ କୁହାଗଲା। ଆମ ନମ୍ବର ଡକାଗଲା ତ ଯାଇ ଧାଡ଼ିରେ ଠିଆ ହେଲୁ। ତେଣୁ ସୁରୁଖୁରୁରେ ଆମ number ଆସିଲା ତ ropeway ରେ ତଳକୁ ଆସିଗଲୁ । ଫେରିଲା ବେଳକୁ ଆମ ସାଙ୍ଗରେ ଗୋଟିକିଆ ଯାତ୍ରୀ ଜଣେ ମିଳିଲେ adjust ହବାକୁ ଆମ box ରେ ।

ତଳେ ଆସି ଚଣ୍ଡି ଦେବୀ ମନ୍ଦିର ପାଇଁ ଗାଡ଼ି ଯୋଉଠି ମିଳିବ, ସେ ଯାଏଁ ତୀର ଚିହ୍ନ ଦେଖି ଦେଖି ଆସିଲୁ। ଯୋଉ ରାସ୍ତାରେ ରିକ୍ସା ରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଯାଇଥିଲୁ, ପ୍ରାୟ ସେ ଯାଏଁ ଆସିବାକୁ ପଡ଼ିଲା। ସେଠି ବସ୍ ବାହାରୁ ଥିବା ଜାଗାରେ ଯାଇ ଅଳ୍ପ ସମୟ ଅପେକ୍ଷା କରିଛୁ କି ନାଇଁ, ବସ୍ ଆସି ଲାଗିଲା। ବସ୍ ରେ ପ୍ରାୟ 12 km ଯିବାକୁ ହେଲା ଚଣ୍ଡି ଦେବୀଙ୍କ ମନ୍ଦିର ପାଇଁ। ଗଙ୍ଗା ନଦୀର ଗୋଟେ ପାଖରେ ପାହାଡ଼ରେ ମନସା ଦେବୀ ମନ୍ଦିର ତ ଅନ୍ୟ ପଟେ ଚଣ୍ଡୀ ଦେବୀ ମନ୍ଦିର।

ସେଠି ବି ଧାଡ଼ିରେ ଯାଇ ଚିଟ୍ number security ଠୁ ନେଇ ଆମ ପାଳି ଆସିବା ଯାଏଁ ଅପେକ୍ଷା କଲୁ।
ଏଠି ବି ropeway ରେ ଆମ ତିନିଜଣଙ୍କୁ ଯିବାକୁ ମିଳିଲା। ଉପରକୁ ଗଲା ବେଳକୁ ପାହାଡ଼ର ସେପାଖ ସହ ବିସ୍ତୃତ ଗଙ୍ଗା ନଦୀର ଶଯ୍ୟା ଦିଶୁଥାଏ। ବର୍ଷା ଦିନେ ପାହାଡ଼ ଉପରୁ ଝରଣା ମାନ ବୋହି ଏ ସ୍ଥାନରୁ ଦୃଶ୍ୟ ଅପୂର୍ବ ଦିଶୁଥିବ ବୋଲି ଜାଣି ହଉଥାଏ।

6/7 min ରେ ଉପରେ ପହଞ୍ଚି ଧାଡ଼ିରେ ଲାଗିଗଲୁ। ଏଠି ସେତେ ବେଶୀ ଭିଡ଼ ନଥିଲା। ଧୁମ୍ ଖରା ପାଇଁ ବୋଧେ! ତା ଛଡ଼ା ଆଜିର ଟିକେଟ୍ ଆସନ୍ତା କାଲି ପାଇଁ ବି valid ଥିବାରୁ, ହାତରେ ସମୟ ଥିବା ଲୋକେ ଆରାମ୍ ରେ କାଲି ଦେଖିବେ ଭାବି ରହି ଯାଇଥିବେ। ଆମେ କିନ୍ତୁ ଆଜି ଦର୍ଶନ ସାରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲୁ ସମୟ କମ୍ ଯୋଗୁ।

ପ୍ରାୟ 15 min ପରେ ମା ଙ୍କ ଦର୍ଶନ ମିଳିଲା। ଦର୍ଶନ ସାରି ଅନ୍ୟ ଏକ ଦିଗରେ ଥିବା Anjani mata ମନ୍ଦିରକୁ ଯିବାକୁ ଭାବିଲା ବେଳକୁ ଲାଗିଲା ଡେରି ହେଇଯିବ ଗଙ୍ଗା ଆରତୀ ପାଇଁ। ତେଣୁ ଆଉ ସିଆଡ଼େ ନ ଯାଇ ତଳକୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସିଲୁ। ବସ୍ ଷ୍ଟାଣ୍ଡ ରୁ ବସ୍ ପାଇଁ କିଛି ସମୟ ଅପେକ୍ଷା କରିବାକୁ ପଡ଼ିଲା। ତେବେ ସେ ବସ୍ ଆମକୁ ଚଣ୍ଡି ଛକ ପାଖରେ ଛାଡ଼ିଲା। ସେଇଠୁ Har Ki Pauri ବେଶ୍ କିଛି ଦୂର ଥିଲା। ତେଣୁ ଆମେ 10/- ଲେଖାଏଁ ଦେଇ battery ରିକ୍ସାରେ ପଳେଇ ଆସିଲୁ।

ଗଙ୍ଗା ଆରତୀ 6.30pm ପରେ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ। ତା ପାଇଁ ପ୍ରବଳ ଭିଡ଼ ହଉ ଥିବାରୁ ଘଣ୍ଟାଏ ଆଗରୁ ଆସି ଜାଗା reserve କରିବାକୁ ପଡ଼େ। ତେବେ ଆମେ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲା ବେଳକୁ ଲୋକ already full ହେଇ ସାରିଥାନ୍ତି। ରଥଯାତ୍ରା ଭଳି ଲୋକ!
ଗଙ୍ଗା ନଦୀର କୂଳେ କୂଳେ ଆଖି ଯୋଉ ଯାଏଁ ପାଇଲା, ଲୋକ ଭର୍ତ୍ତି। ପାହାଚ ତଳକୁ ଓହ୍ଲାଇ ମା ଗଙ୍ଗାଙ୍କ ଜଳ ଆଣି ମୁଣ୍ଡରେ ମାରିଲୁ।
କି ଥଣ୍ଡା ସେ ପାଣି!
Glacier ତରଳି ସେଇ ପାଣି ବୋହି ଆସୁଛି ବୋଲି ଜାଣି ହଉଥାଏ। ହେଲେ ଏତେ ତଳକୁ ଆସିବା ଯାଏଁ ବି ପାଣି ଏତେ ଥଣ୍ଡା ଥିବ ବୋଲି ମୁଁ ଭାବି ପାରୁ ନଥିଲି ।

ଏତେ ଲୋକ ଭିଡ଼ ଭିତରେ ବି exactly କୋଉ ଜାଗାରେ ଆରତୀ ହବ ବୋଲି କେହି କହି ପାରୁ ନଥାନ୍ତି। ଭିଡ଼ କାଟି କାଟି ଯେତେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚାଲିବା ସମ୍ଭବ ହେଲା, ଗଲୁ। ତା ପରେ ଧନୁଷ ସେତୁର ଆଗରେ ଥିବା ଅନ୍ୟ ଏକ ସେତୁ ଉପରେ ଠିଆ ହେଇ ଆରତୀ କୁ ଅପେକ୍ଷା କରି ରହିଲୁ। ଆରତୀ ଆରମ୍ଭ ହେଲା ତ ବ୍ରିଜ୍ ତଳ ଦେଇ ଖଣ୍ଡେ ଦୂରରୁ ଦେଖିଲୁ ତାକୁ ।

କି ଅପୂର୍ବ ସେ ଅନୁଭବ! ଏ ସ୍ଥାନରେ ହଉଥିବା ଗଙ୍ଗା ଆରତୀ କାହିଁକି ଏତେ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ବୋଲି ବୁଝି ହେଇ ଯାଉଥିଲା! ଦୁନିଆଁର କୋଣ ଅନୁକୋଣରୁ ଲୋକ ଛୁଟି ଆସନ୍ତି ଏଠିକି ସନ୍ଧ୍ୟା ଆଳତୀ ଦେଖିବାକୁ। ପ୍ରାୟ 15 min ଧରି ଆଳତୀ ହେଲାପରେ, ସରିବାରୁ ଲୋକେ ଫେରିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ।

ଗହଳି କମି ଯିବାପରେ ଆମେ ସେଇଠି କୂଳରେ ପ୍ରାୟ ଘଣ୍ଟାଏ ବସିଲୁ। ସେଇ ବରଫ ଥଣ୍ଡା ପାଣିରେ ଚେନ୍ ବନ୍ଧା ହେଇଥିବା ସ୍ଥାନରେ ଲୋକେ ଗାଧୋଇ ଚାଲିଥାନ୍ତି। ମା ଙ୍କ ପ୍ରବାହ ଖୁବ୍ ତେଜ ସେଠି। ତା ପରେ ବି କିଛି ଲୋକ ଚେନ୍ ବାହାରକୁ ଯାଇ ଗାଧୋଇ ଚାଲିଥାନ୍ତି! ଆମେ ଖାଲି ମୁହଁ ହାତ ଧୋଇ ବି ଥରିଗଲୁ!
ଦେହରେ ଥଣ୍ଡା ପବନ ବାଜି ଅପୂର୍ବ ପ୍ରଶାନ୍ତିରେ ମନ ଭରି ଯାଉଥାଏ। ଡ୍ରେସ୍ ପତ୍ର ଆଣିଥିଲେ ମୁଁ ବି ବୋଧେ ବୁଡ଼ ପକେଇ ଥାନ୍ତି!

ସେଇଠି ବସିଥିବା ସମୟରେ ବୁଲି ବୁଲି ବିକୁଥିବା ଚା ବାଲା ଠୁ ଚା ପିଇଲୁ। 10/-. ସ୍ୱାଦ ସେତେ ଭଲ ନଥିଲା। ତେବେ ସେ ଥଣ୍ଡାରେ ଚା ଟିକେ ଦେହରେ ଜୀବନ ଭରି ଦେଲା।

ମନ ତ ଭରୁ ନଥାଏ। ହେଲେ ପୁଣି ହୋଟେଲ ଫେରି ଶୀଘ୍ର ଶୋଇବାକୁ ଥିଲା। ପରଦିନ ସକାଳୁ ମସୁରୀ ଯିବାକୁ ପ୍ଲାନ୍ ଥିଲା ପୁଣି। ତେଣୁ ସେଇଠୁ ବାହାରି map ଦେଖି ଦେଖି hotel କୁ ଫେରିବା ରାସ୍ତାରେ dinner ଖାଇଦେଲୁ । ଢେର୍ ସାରା hotel ରାସ୍ତା କଡ଼େ କଡ଼େ । Meal 70/-. 4 ଟା ରୁଟି, ଡାଲି, 2 ପ୍ରକାର ତରକାରୀ, ଆଚାର, salad, ଚାମୁଚେ ଭାତ । ତେବେ ଆମର 2 ଟା ଥାଳି ଯଥେଷ୍ଟ ହେଇ ଯାଉଥିଲା ତିନି ଜଣଙ୍କୁ।

Dinner ସାରି ଫେରିବା ରାସ୍ତାରେ ବଡ଼ ବଡ଼ କଡ଼େଇ ରେ ଗରମ୍ ହଉଥିବା କ୍ଷୀର ମାନ ଦେଖି ଗ୍ଲାସ୍ 30/- ଦେଇ kulad ରେ କ୍ଷୀର ଆଣି ପିଇଲୁ। ହୋଟେଲରେ ଆସି ଆସନ୍ତା କାଲିର ଯାତ୍ରା ପାଇଁ ଟିକେଟ୍ ବୁକିଂ କରି ଦେଇ ରୁମ୍ କୁ ଆସି ଶୋଇ ପଡ଼ିଲୁ। 600/- ଥିଲା ଜଣ ପିଛା ଟିକେଟ୍।
ହାଲିଆରେ ଶୀଘ୍ର ନିଦ ହେଇଗଲା ସେଦିନ….

     …. କ୍ରମଶଃ

©Lipsa Panda