### ଭ୍ରମଣ କାହାଣୀ- କୁଟୁଣିପଦର -କୋରାପୁଟ ###

ମୋର ଭ୍ରମଣ କାହାଣୀ ସବୁ ପଢ଼ି ବହୁତ୍ ଜଣ ପଚାରନ୍ତି ଆମେ ଏତେ ଲମ୍ବା ରାସ୍ତା ଗାଡ଼ିରେ ଯାଉ କେମିତି ଆଉ କାହିଁକି!
“କେମିତି” ର ଉତ୍ତର ହେଲା ସେଇଟା ନିଜ ନିଜ stamina ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ।
“କାହିଁକି” ର ଉତ୍ତର ହେଲା ଆମେ ଆମ journey କୁ enjoy କରୁ  । ଆଉ ଯଦି ଠିକ୍ ଭାବେ plan କରି ପାରିଲା ଜଣେ, ତ ସେଇ ରାସ୍ତା ଦେଇ ଯିବାବେଳେ ବି ଜଣେ ଛୋଟ ଛୋଟ diversion ସବୁ କରି, ବହୁତ୍ କିଛି ଦେଖି ଦେଖି ଯାଇ ପାରିବ।

କୋରାପୁଟର ବିଭିନ୍ନ ଦର୍ଶନୀୟ ସ୍ଥାନ ସବୁ ବିଷୟରେ ଶୁଣି ଶୁଣି ସେଇଠିକି ଯିବାକୁ ଖୁବ୍ ଇଚ୍ଛା ଥିଲେ ବି ମୁଁ କେବେ ଯାଇ ପାରୁ ନଥିଲି।
ତେବେ covid ବେଳେ ଥରେ ନିଜ ଗାଡ଼ି ନେଇ ଓଡ଼ିଶା ଆସିବା ପରେ ଆମେ ପ୍ରାୟତଃ ଗାଡ଼ିରେ ଯିବାକୁ ପସନ୍ଦ କଲୁ। ବିଭିନ୍ନ ସମୟରେ ଅଲଗା ଅଲଗା ରାସ୍ତା ଦେଇ ଯିବା ଆସିବା କଲାବେଳେ ପ୍ରତି ଥର କିଛି କିଛି ନୂଆ ଜାଗା ଦେଖି ଦେଖି ଗୁଡ଼ାଏ ଜାଗା ଦେଖି ସାରିଲୁଣି ଆମେ ୟା ଭିତରେ ।

ସେଇ ସବୁ ଜାଗାକୁ #detour hashtag ଦେଇ ମୁଁ ପୋଷ୍ଟ କରିବି ଆଗକୁ, ଯେମିତି ସେଇ ଜାଗା ସବୁ କିଏ ଯିବାକୁ ଚାହିଁଲେ easy ହବ ତାଙ୍କୁ 

ଏଇ ଥର ଗଲାବେଳେ କୁଟୁଣି ପଦର, ସହସ୍ର ଶିବଲିଙ୍ଗ ବୁଲି ଦେଖି ଦେଇଗଲୁ!
ଏଇ ଜାଗାଟି କୋରାପୁଟ ରୁ ରାୟଗଡ଼ା ଯିବା ରାସ୍ତାରେ Main Road ରୁ 10 km ଭିତରକୁ ଯିବାକୁ ପଡ଼େ।
ଛୋଟିଆ ଗାଁ ଭିତରେ ଅବସ୍ଥିତ ଏଇ ସ୍ଥାନରେ ଏତେ ସାରା ଶିବ ଲିଙ୍ଗ କେମିତି, କୁଆଡ଼ୁ ଆସିଲା, ସେ ଏକ ବିସ୍ମୟ!

ଗାଁ କୁ ରାସ୍ତାଟି ଅଣଓସାରିଆ ହେଲେ ବି ଭଲ କୁହାଯିବ।
Odisha tourism ବିଭାଗକୁ ଧନ୍ୟବାଦ ସେ ଜାଗାକୁ ରାସ୍ତା କରି ତାକୁ ଲୋକ ଲୋଚନକୁ ଆଣି ଥିବାରୁ।

ଛୋଟିଆ ଉଚ୍ଚା ସ୍ଥାନରେ ଥିବା ମନ୍ଦିରକୁ ଯିବାକୁ ମାର୍ବଲ ପାହାଚ ସବୁ ତିଆରି ହେଇଛି। କିନ୍ତୁ ସେ ପାହାଚ ଏତେ ଛୋଟ ଛୋଟ ଯେ, ତାର ଅଧା ସଂଖ୍ୟାର ପାହାଚ ତିଆରି ହେଇ ପାରିଥାନ୍ତା ବୋଲି ମତେ ଲାଗିଲା।
ତଳେ ପୂଜା ସାମଗ୍ରୀ ଥିବା ଦୋକାନ ଟିଏ ଅଛି।

ମନ୍ଦିର ଭିତରେ ଜଣେ ଆଦିବାସୀ ପୂଜକ ବସିଥିଲେ। ଆମକୁ ଦେଖି ଖୁବ୍ ଖୁସି ହେଇ ଢେର୍ ସାରା ଆଶୀର୍ବାଦ ଦେଲେ ଓ ମୟୂର ପୁଚ୍ଛ ରେ ଝାଡ଼ିଦେଲେ। କିନ୍ତୁ ଆମେ ଲକ୍ଷ୍ୟ କଲୁ ସେ କୌଣସି ମନ୍ତ୍ର ଉଚ୍ଚାରଣ କରୁ ନ ଥିଲେ ପୂଜା କଲାବେଳେ। ସେ ଜାଣିଥିବା ସମସ୍ତ ଦେବାଦେବୀ ଙ୍କ ନାଁ ନେଇ ଆମ ମାନଙ୍କର ମଙ୍ଗଳ ପାଇଁ ତାଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିଲେ।

ତା ପରେ ବି ଆମକୁ ଅମାପ ଶାନ୍ତି ମିଳୁଥିଲା ସେ ବିନା ମନ୍ତ୍ର ଉଚ୍ଚାରଣର ଆଶୀର୍ବାଦ ରୁ। ହୁଏତ ସେଇଟା ତାଙ୍କ ନିର୍ମଳ ମନରୁ ବାହାରୁ ଥିଲା ବୋଲି କି କଣ!

ଆମେ ତାଙ୍କୁ ଏଭଳି ଜାଗାରେ ଏତେ ସାରା ଶିବ ଲିଙ୍ଗ କୁଆଡ଼ୁ ଆସିଲା ବୋଲି ପଚାରିଲୁ ତ ମାଟି ଖୋଳା ହେଲାବେଳେ ଏସବୁ ସେ ଜାଗାରୁ ବାହାରି ଥିଲା ବୋଲି କହିଲେ ଆମକୁ।

Local ଲୋକ ଜଣେ କିଏ ମନ୍ଦିରକୁ electric current ଦେଇଛନ୍ତି ବୋଲି କହୁଥିଲେ। ଆମେ କିଛି ଟଙ୍କା ଦେଲା ବେଳକୁ ଟିକେ କୁଣ୍ଠିତ ହେବା ଦେଖି ଆମକୁ ଭଲ ଲାଗିଲା।

ପାଖରେ ମା ତାରିଣୀଙ୍କ ମନ୍ଦିର ତଥା ଅନ୍ୟ ଏକ ଗୁମ୍ଫାରେ ଦୁଇଟି ଶିବ ଲିଙ୍ଗ ରହିଛି ବୋଲି ରାସ୍ତା ଦେଖେଇ ଦେଲେ। ପାଖ ଗୁମ୍ଫା ଭିତରେ ଥିବା ଶିବ ଲିଙ୍ଗ ସ୍ଥାନକୁ ଆଣ୍ଠେଇ ପଶିବାକୁ ପଡ଼ିଲା। ମାତ୍ର bulb connection ଥିବାରୁ ଭିତରଟା ଅନ୍ଧାର ନଥିଲା। ତେଣୁ ଡର ଲାଗୁ ନଥିଲା।

ତାରିଣୀ ମନ୍ଦିର ରେ ଗୁଡ଼ାଏ ଖଣ୍ଡା ପୂଜା ପାଉଥିଲା। ସେସବୁର ଦଶହରା ସମୟରେ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ପୂଜା ହୁଏ ବୋଲି ପୂଜାରୀଙ୍କ ଠାରୁ ଶୁଣିଥିଲୁ।

ଅଳ୍ପ କିଛି ସମୟ ସେ ପାହାଚରେ ବସି ଚାରି ପାଖର ସବୁଜ ପରିବେଶକୁ ନିରୀକ୍ଷଣ କଲୁ।

ତେବେ ସେ ପାହାଚ ମାନଙ୍କରେ ଗାଁ ର ଗୁଡ଼ାଏ ଲୋକ ଗାମୁଛା ପାରି ଭିକ ମାଗିବାକୁ ବସି ଯାଇଥିବା ଦେଖି ମତେ ସେତେ ଭଲ ଲାଗିଲାନି।

Tourism sector develop ହେଲେ local ଲୋକଙ୍କୁ job ମିଳିବ ବୋଲି ଆମେ ଭାବନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ଏମିତି ଭିକ ମାଗି ରୋଜଗାର କରିବା ପନ୍ଥା କେବେ ବି ଠିକ୍ ନୁହେଁ ବୋଲି ମୋର ମତ!

ଆମେ ସେଇଠୁ ଫେରିବାକୁ ବାହାରିଲା ବେଳକୁ ଆଉ ଅନେକ ଲୋକ ଆସୁଥିଲେ ନିଜ ଗାଡ଼ି ମାନ ଧରି। ତେଣୁ ଆମେ ଶୀଘ୍ର ପହଞ୍ଚି ଯାଇଥିଲୁ ବୋଲି କେହି ନଥିଲେ ବୋଲି ଅନୁଭବ ହେଲା।

©Lipsa Panda

Leave a comment

Blog at WordPress.com.

Up ↑